Scroll Top

RENKTEN ÖTE (şiir)

Uyanır   gidersin

Dağlardan   ovalardan  öte,

Kanadın   ışık   yükü

Yıkanıp   arınan  serçe;

İlkyazın    sarı   çiçeği

Yamaçların   tutamadığı   gülme

Leylağın   unuttuğu   yüz;

 

 

Evlere   tutunmuş   sokaklardan  sonra

Onca  yıkıntıyı   tek  başına

Bahçelere  bırakan,

Sınırlarını   yitirmiş  düzlük

Açar   dalgın   rüzgarlara

Açar  dilindeki   uçurumları

Biri   oralardan  sonra

Biri   büyür   eski   duygularla;

 

 

Geceden  taşıdıklarınla

İnersin  akan   suyun   yanına,

Ellerin  uzun  kavak  ağacı

Ellerin  ürkek  erik  çiçeği,

Bir   kuş  uçar   gider

Bir   kuş   kanatları   dağlar  kadar;

 

 

Mor   çiçeğe  çarpan  arı  sen misin

Ey   uğultunun   içinden  geçen  yaşam

Konup  konup

Gölgeleri  ürperten

Su   kuşları,

Ilgınların   diplerinde  uyuyan  gece,

Akıp   gidene  bakan  sen  misin;

 

 

Eteklerinden  geçen  suyla

Gecelerini   yıkayan  Gördes

Dokur   derin  odalarda

Ellerinin   düğümünü,

Renkten  öte,

Renge  konan   arıyla.

 

ASIM       ÖZTÜRK

Gördes

9.5.2009

 7540

 

 

Benzer gönderiler