SELİM USLUOĞLU
kadın ağır ağır ilerledi tünelin girişine. Daha yukardan içerisi çok karanlık gözüküyordu ve pis kokuar geliyordu burnuna. İnleyen çığlık atan, yardım dileyen, yalvaran, tecavüze uğrayan tecavüz eden, çalan çırpan öldüren öldürülen insan esleri geliyordu burnuna. Korktu kadın. Yapamam hayır yapamam diye düşündü, fakat biliyordu yapmak zorundaydı bu son trendi üstelik. Tünelden geçip tren istasyonuna varmalı ve o trene binmeliydi. Tüm hayatı değişecekti. Acılarından, hüzünlerinden, yoksulluğundan, sefaletinden kurtulacaktı. Hayatımdaki tüm kötü şeylerden kurtulacamtek yapmam gereken şey şu trene binip yola çıkmak diye dedi kendi kendine kadın. Şimdi korkma zamanı değil, hayır kesinlikle korkma zamanı değil. İçerisi ne kadar kötü olabilir ki zaten ve kötü olsa bile ne kadar sürecek ki bu oyol en fazla 10 dakikadır, e 10 dakika içinde trene varacaksam ve tüm hayatım değeişekce neden korkuyum ki. Korkumuyorum ve yapabilirim. Dur derin bir al önce. Hah tamam oldu şimdi hazırım. Kadın derin bir nefes aldı ve merdivenleri inmeye başladı. Her indiği merdivenden sonra sesler ve kokular daha çok gelmeye başladı, karanlığı daha da belirginleşti. Yerler peçeteler, peruklar la dolu. Kadın daha da korkmaya başladı ben nasıl bir yerdeyim diye düşünmeye başladı geri dönmeyi düşündü fakat biliyordu artık dönüş yok. Tünelin başına baktı kapılar kapanmıştı ve artık devam etmek ya da burada bir yere çömelip beklemek zorundaydı. Kadın ilerledi, karanlıkta insanların yüzü daha belirgin dedi. İnsanarın içleri görünüyordu. Hemen yanında üç kişi bir kadına tecavüz ediyordu. Kadın çığlık atoyordu adamlar oldukça keyifli sırayla kadının üzerine çıkıp bir yanadan da biralarını içiyorlardı. Kadının donmuş gibi baktı gözyaşları aktı sonra ve tekrar geriye baktı hayır geri dönüş yok ya devam edevcek ya da… kadın az daha ilerledi, el ele tutuşmuş ölü bir çifti gördü onları öldüren adamsa silahla başlarında duruyordu. Ölü gençlerin yüzleri birbirine bakıyordu, dudakları bitişikti, belliyki öpüşürken vurmuştu adam onları. Hemen yanlarında torbacılık yapan 17 li yaşlarda bir çocuk vardı. Ön tarafa baktı onlarca insan koşuşturuyordu orada. Takım elbiseli adamlar, kadınlar… kadın olup bitenlere anlam veremiyordu. Biraz daha ilerledi. Yerde oturan ve belli ki yürümeyen iki yaşlı insan gördü. Biri yere uzanmıştı diğeri elini tutmuş ona bir şeyler söylüyordu. Yanlarından insanlar geçiyordu ama kimse dönüp onlara bakmıyordu. Biraz daha ilerledi kadın yaşlılara doğru yaşlılardan biri adam biri kadındı adam yere kapaklanmıştı, kadın ağlıyordu hemen ayağa kalkmazsa sonunun tıpkı diğerleri gibi olacağını ve insanların üzerinden geçe geçe bedenini paramparça edeceğini söylüyordu. Kadın yardım etmeyi düşündü yanlaraına ilerledi. Uzun boylu bir adam çarptı kadına ve ardından bir kalabalık oluştu. Kadın sağ tarafa düştü ve hemen kalktı trene son 5 dakika diye bir anans yapıldı kadın yardım etmekten vazgeçti ve yoluna devam etti. Arkasına baktığında insanların adamın üzerinden geçtiğini gördü. Ayakkabıları kana bulanmış insanlar üzerinden geçtikleri adamı görmüyorlardı bile. Kadın ağlaya ağlaya ilerledi. Trene yetişmeliydi. Ancak çok kalabalıktı ve terene yaklaştı etraf daha pis kokuyordu bayılacak gibiydi. Gördükleri, aldığı koku midesini bulandırıyordu fakat duramazdı durmaya zamanı yoktu bu son trendi ya bincekti ya da sonsuza kadar burada kalıp onlar gibi olacaktı.