Kadir, babasının izin kullanmak için çalıştığı Arabistan’dan geleceğini postacının rengi solmuş heybe biçimindeki çantasından çıkarıp uzattığı büyükçe zarfın içinden çıkan, kaseti dinlediği zaman öğrenmişti. Babasının sesiydi duyduğu; kapağı düşmüş teypte kasetin şeridi arada bir sardığı için ya olduğundan çok kalın çıkıyordu ya da çok kısık çıkıyordu ama özlediği babası konuşuyordu işte. Kadir, babasını en son bir yıl önce görmüştü. Babasının yüzünü, gerçek sesini, çocuk hafızasını zorlayarak hatırlamaya çalıştı….
