Günal’a Hiç adrese ulaşmayacak bir mektup daha sevgilim. 364 gün oldu ama acım azalmak bilmiyor, seni daha çok özlüyorum. Yüzün, gözlerin, sesin, kokun hepsi aklımda. Seni rüyamda görmek için her gece dua ediyorum. “Eşiniz öldü”, işte hayat iki sözcükle bitiveriyor. En yakınının öleceğini bilmek başka, ölümü görmek başka; bir uçurum var bilmekle görmek arasında. Umudu yok eden, kökünden söküp atan bir şey ölüm. Senden sonra darmadağınım, halimi kimselere…
